สังคมปัจจุบัน เราสามารถติดต่อกับคนที่อยู่ห่างไกลได้หลายทางจนบางครั้งเราลืมคนที่อยู่ตรงหน้าหรือคนที่ใกล้ชิดกับเรา ว่าเขารู้สึกอย่างไร คิดอะไร มองเราด้วยแววตาแบบไหน และเขามีปัญหาอะไรอยู่หรือป่าว
บางทีเราอาจคิดถึงเรื่องอดีตที่ผ่านมา เรื่องงาน เรื่องที่เจ้านายด่า หรือเรื่องอนาคต พรุ่งนี้จะต้องรายงานหัวหน้าอย่างไร อาทิตย์หน้าจะไปเที่ยวที่ไหนดี ผลการเรียนจะออกมารูปแบบไหน
จนบางทีเราไม่ได้สนใจคนที่อยู่ข้างหน้า แล้ววันนึงที่เราไม่มีโอกาสเจอพวกเขาแล้ว เราอาจจะต้องมานั่งเสียใจ ทีหลังก็ได้
สิ่งที่จริงเสมอคือ ความตาย เราไม่สามารถกำหนดได้ว่าจะมาเมื่อไร วันไหน หรือใครจะตายก่อนใคร มันคือความไม่แน่นอน แต่ขอดีของความไม่แน่นอนก็คือ สิ่งที่เราควรทำอย่างแน่นอนก็คือเราควรที่จะทำความดีกับคนใกล้ตัว และคนที่เรารัก ตลอดเวลาที่มีชีวิตอยู่ เพราะเรารู้ว่าเขาจะไม่ได้อยู่กับเราตลอดการณ์
เมื่อเรารู้เช่นนี้แล้ว เราจะรู้ว่าอะไรคือสาระสำคัญของชีวิต เราจะจัดลำดับได้ว่าอะไรควรจะทำอันดับแรกสุดสำหรับชีวิตเรา
บางทีเราอาจคิดถึงเรื่องอดีตที่ผ่านมา เรื่องงาน เรื่องที่เจ้านายด่า หรือเรื่องอนาคต พรุ่งนี้จะต้องรายงานหัวหน้าอย่างไร อาทิตย์หน้าจะไปเที่ยวที่ไหนดี ผลการเรียนจะออกมารูปแบบไหน
จนบางทีเราไม่ได้สนใจคนที่อยู่ข้างหน้า แล้ววันนึงที่เราไม่มีโอกาสเจอพวกเขาแล้ว เราอาจจะต้องมานั่งเสียใจ ทีหลังก็ได้
ทำไมเราถึงไม่ทำดีกับคนใกล้ตัวเรา แต่มักที่จะทำดีกับคนที่ไม่ค่อยสนิทเท่าไร ?
เราอาจไม่ได้ระวังตัวและคิดเสมอว่าคนที่ สนิทกับเรานั้นเข้าใจเรามากที่สุด เราจะพูดหรือทำอะไรก็ได้ เขาจะอยู่กับเราตลอดไป เรามีโอกาสได้ขอโทษได้แก้ตัวเสมอๆ แต่ทุกคนก็รู้ว่ามันไม่จริงสิ่งที่จริงเสมอคือ ความตาย เราไม่สามารถกำหนดได้ว่าจะมาเมื่อไร วันไหน หรือใครจะตายก่อนใคร มันคือความไม่แน่นอน แต่ขอดีของความไม่แน่นอนก็คือ สิ่งที่เราควรทำอย่างแน่นอนก็คือเราควรที่จะทำความดีกับคนใกล้ตัว และคนที่เรารัก ตลอดเวลาที่มีชีวิตอยู่ เพราะเรารู้ว่าเขาจะไม่ได้อยู่กับเราตลอดการณ์
ส่วนคนไกลตัวที่เราทำดีด้วยเพราะคิดว่าเขาสำคัญกับเรา นานๆเขามาหา อาจจะไม่มีโอกาสได้เจออีกแล้ว นั่นคือสิ่งที่ถูกต้องเช่นเดียวกัน
เมื่อเรารู้เช่นนี้แล้ว เราจะรู้ว่าอะไรคือสาระสำคัญของชีวิต เราจะจัดลำดับได้ว่าอะไรควรจะทำอันดับแรกสุดสำหรับชีวิตเรา
หากวันนี้เราต้องตายเราจะทำอะไรอย่างแรก ?
เราคงไปกอดลูกบอกพวกเค้าว่าพ่อรักลูก
กลับไปหาพ่อแม่และบอกพวกเค้าเช่นกันว่ารัก
กลับไปหาคนรักและกอดเค้าไว้จนวินาทีสุดท้าย
หรือทำอะไรก็ได้ที่คุณรู้ว่ามันสำคัญจริงๆ
แต่ไม่มีใครรู้ว่าเราจะตายเมื่อ แต่ตอนนี้หลายๆคนคงพอเข้าใจมากขึ้นว่าทำไมทุกคนต้องตาย
^_^
ตอบลบไม่มีใครอยู่กับใครได้ทั้งชีวิต ทุกคนต้องเติบโต
ตอบลบ😩
ตอบลบฉันไม่อยากอยู่ฉันอยากตายฉันอดทนมา4ปีเขาบอกกับฉันไม่ต้องใาเรียกกูว่าแม่อีก เราเกลียดคำนี้สุดๆ เราอยากขอโทษกันสิ่งที่ทำม่ดีกับเขา เราพอแค่นี้แหละจบพอแล้ว
ตอบลบมีวิธีไหนที่จะช่วยให้ฉันมีความสุข
ตอบลบ